"Zima" - Sławomir Jan Krause - andante

W niewieścim sadzie pobliskim
Do snu przymroźnym zamysłem,
W szaty przeoblekam czyste
Ostoje gwiazd, ranki przyszłe.

W zwichrzone klomby ogniste
Jak bramy piekieł karłate,
Z furią gorejąc siarczyście
Srebrzystą ścielę poświatę.

Z marmurów śmiercią pachnących
W niebiosa iskry radosne
Jak zimne lustra błyszczące
Z zazdrością wykrzesam wiośnie.

I zduszę echa błaganie
Porywistym hukiem milczenia.
Stanowczym, władczym nękaniem
Mroźnego jak lód spojrzenia.